Salat ü selam, efendimiz Muhammed Mustafa’nın (Sallallahu aleyhi ve sellem) safa ehli olan al ve sahabesinin üzerine olsun! Bundan sonra, bu mektub, yüce efendisine muhtaç olan zelil köle, kötülerin en kötüsü, köpeklerin en nakısından, iki gözünün nuru, belinin kuvveti, eşiğiyle iftihar ve itimad edilen, Mevla’mız, yüce efendimiz, Seyyid Ali’yedir. Allah onu şerefli babalarının ( Radıyallahü anhüm ) yolunda bulundursun!

Bu mektub, üzerinizdeki eski, yeni ni’metiniz hakkını unutup sahibinin kapısından kaçıp, üzerindeki hakkın ifasını, kayıb eden kimseden bir özür dileğidir. Yüksek kapı eşiğinizden, mazeretinin kabulünü taleb eder. Şiir: "İşte bu bir özürdür. Kabul olunmazsa, sahibi beldede şübhesiz hayrette kalır. "

Mezkûr köle, yüksek kapınızın eşiğine gelip, onunla müşerref olması azmindedir. Fakat birçok engeller, onu bundan men etmektedirler. Hali hazırda maniler, ahırınızın binasına dönüp yok oldular. Dolaysıyla bir müddet sonra, inşaallah mübarek kapınızın ziyaretiyle, müşerref ederse, geçmiş ziyaret hakkını kaza edecektir. Şimdilik de sıcağın şiddetli olduğundan, oraya gelmesi mümkün değildir. Lakin tekmanda şifahen işittiği bir maddeden gönlü kırılmış ve şimdiye kadar da ona kulak vermedi ki, o da Selahattin’in annesinin hikayesidir. Duyduğu gibi midir? Duyduğu gibi ise, kalbindeki üzüntü zail olamaz. Ama o hususta, konuşması da mümkün değildir. Çünkü kendisi, köleler sınıfından olduğu gibi, efendileriyle nasıl konuşabilsin? Lakin zan ettiğine göre, cenabınıza en layık olan o hadisenin vuku bulmamasıdır.

Bundan sonra, ayaklarınızdan öper, kapınızın eşiğindeki köpeklerden dua diler. Seyyid Abdullah, Seyyid Dıhyeddin’in ayaklarından, Selahaddin, Ismatullah ile Alauddin’in gözlerinden öper. Allahım, onları güzel bir terbiye ile yetiştirif, ebedi saadetle devam etmenizi dilerim. Allah, efendimiz Muhammed’e, (Sallallahu aleyhi ve sellem) bütün al ve ashabına salat ü selam eylesin.